Είναι κοινώς παραδεκτό πως η ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε, επηρεάζει την κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας. Αυτή η επίθεση, η οποία ξεπερνά κάθε προηγούμενο, εξ' αιτίας και με την πρόφαση της κρίσης -σύμφυτο στοιχείο του καπιταλισμού- έρχεται να αναιρέσει κάθε κοινωνικό κεκτημένο και προχωρά σε αναδιαρθρώσεις σε όλα τα επίπεδα. Στο πλαίσιο των γενικότερων περικοπών που επιλέγει να εφαρμόσει η κυβέρνηση, υπό την καθοδήγηση της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, βάλλονται απροκάλυπτα εργαζόμενοι και φοιτητές ενώ παράλληλα κράτος πρόνοιας (κοινωνικές παροχές, υγεία, συντάξεις) καταρρέει.
Η πολιτική αυτή στοχεύει ξεκάθαρα αφενός στην αλλαγή των εργασιακών σχέσεων παρέχοντας το μέγιστο δυνατό κέρδος για το κεφάλαιο και αφετέρου
στη πλήρη πειθάρχηση και ενσωμάτωση της κοινωνίας.
Αυτές οι αλλαγές δεν αφήνουν ανέπαφη την εκπαίδευση. Το πανεπιστήμιο σήμερα έχει έναν διττό χαρακτήρα. Από τη μία επιτελεί τον ρόλο ενός ιδεολογικού μηχανισμού που αναπαράγει την κυρίαρχη ιδεολογία και από την άλλη αναλαμβάνει αυτό που παράγει να βρίσκεται σε συσχετισμό με τις ανάγκες της αγοράς. Με αυτόν τον τρόπο διαμορφώνεται -ήδη από τα φοιτητικά χρόνια- το "επιθυμητό" μοντέλο εργαζόμενου (ελαστικός, εξειδικευμένος, πειθαρχημένος, παραγωγικός και χαμηλά αμειβόμενος). Μέσα από την αναδιάρθρωση και το προσχέδιο της Διαμαντοπούλου αυτός ο χαρακτήρας του πανεπιστημίου εντείνεται. Συγκεκριμένα και κομβικά, οι αλλαγές που προωθούνται, είναι:
Διοίκηση:
-ανώτατο όργανο λήψης αποφάσεων γίνεται το Συμβούλιο, στο οποίο συμμετέχουν καθηγητές και υπάλληλοι του υπουργείου, και ταυτόχρονα καταργείται η παρουσία των φοιτητών στα όργανα αυτά.
-ο πρύτανης του ιδρύματος μπορεί να διοριστεί στη θέση ακόμα και αν δεν είναι καθηγητής της σχολής ακόμη μάλιστα και αν είναι καθηγητής σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού.
-τον απόλυτο έλεγχο του ιδρύματος θα έχει ο μάνατζερ της σχολής. Εκπαιδευτικός καλλικράτης και περικοπές κρατικής χρηματοδότησης του πανεπιστημίου:
-συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων και σχολών στα πλαίσια του εξορθολογισμού των εξόδων του κράτους για τα πανεπιστήμια.
-η χρηματοδότηση θα γίνεται βάσει της αξιολόγησης, της δυνατότητας δηλαδή της εκάστοτε σχολής να συμπορεύεται με τις απαιτήσεις του υπουργείου, από τα έξοδά της μέχρι των αριθμό αποφοίτων της (οπότε η φοίτηση θα διαρκεί υποχρεωτικά κάποια χρόνια και μετά θα διαγράφεσαι). Επομένως, οι "καλές" σχολές θα χρηματοδοτούνται περισσότερο, σε διαφορετική περίπτωση θα καλούνται να καλύψουν μόνες τους τις ανάγκες τους, ακόμα και να κλείσουν αν αυτό δεν καθίσταται δυνατό.
-στο στόχαστρο πρώτες μπαίνουν οι φοιτητικές παροχές και η περικοπή τους.
Δημιουργείται το κουπόνι φοίτησης, το οποίο θ' αποκτάς πληρώνοντας και θα σου παρέχει δωρεάν συγκοινωνία, συγγράμματα και ούτω καθ' εξής, καταργώντας ουσιαστικά το δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης.
Φοιτητική καθημερινότητα:
Υποχρεωτικές παρακολουθήσεις, απουσίες και αλυσίδες μαθημάτων,
που προϋποθέτουν πως για να δώσεις μαθήματα ενός εξαμήνου πρέπει
να έχεις περάσει το προηγούμενο εξάμηνο και πως για να γραφτείς στο
επόμενο έτος πρέπει να 'χεις περάσει συγκεκριμένο αριθμό μαθημάτων.
Διάλυση πτυχίου και επαγγελματικών δικαιωμάτων:
θέσπιση του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων, που κατατάσσει τους αποφοίτους ανάλογα με τα προσόντα (πιστωτικές μονάδες, σεμινάρια κοκ) που έχουν συγκέντρωσε αλλά και με επιπλέον συνεχείς εξετάσεις, καθιστώντας το πτυχίο ως ένα απλό πιστοποιητικό φοίτησης που δεν κατοχυρώνει καμία επαγγελματική κάλυψη καθώς θα πρέπει μονίμως να εμπλουτίζεις το φάκελο προσόντων σου μέσω της δια βίου μάθησης.
Άσυλο:
Αναγνωρισμένο ως επικίνδυνο στοιχείο, έχει μπει πολλάκις στο στόχαστρο του κράτους. Θεσπίζονται ως χώροι ασύλου μόνο οι αίθουσες διεξαγωγής εκπαιδευτικών διαδικασιών και η απόφαση κατάργησής του παραχωρείται στο Συμβούλιο πια, το όργανο στο οποίο οι φοιτητές δεν θα έχουν καμία δύναμη
Συνειδητοποιούμε πως απέναντι σε όλα αυτά, αυτό που έχουμε να αντιπαραβάλλουμε είναι ο συλλογικός αγώνας. Είμαστε αλληλέγγυοι στις κινητοποιήσεις των φοιτητών της Ιταλίας και της Αγγλίας και εμπνεόμαστε απ' αυτές. Επιλέγουμε να λειτουργούμε μέσα από τη γενική συνέλευση ως μία αμιγώς αμεσοδημοκρατική διαδικασία για τη λήψη αποφάσεων. Θεωρούμε ως τη μόνη νικηφόρα πρακτική την παρουσία μας στον δρόμο σε συντονισμό με άλλους φοιτητικούς συλλόγους, εργαζόμενους και άλλα κομμάτια της κοινωνίας που έχουν επιλέξει τον δρόμο του αγώνα. Σπάμε τον στημένο διάλογο του υπουργείου και της κυβέρνησης και στήνουμε τον πραγματικό διάλογο μέσα στο πανεπιστήμιο. Υιοθετούμε μία από τις πιο δυναμικές μορφές πάλης, την κατάληψη ως:
- Μία κατάσταση που μπλοκάρει την ομαλή εκπαιδευτική-παραγωγική διαδικασία, ασκώντας πίεση στο Υπουργείο και δημιουργεί τις συνθήκες εμπλοκής μας στις κινητοποιήσεις. - Μία επανοικειοποίση του χώρου, του χρόνου και της καθημερινότητας, μέσα από το σπάσιμο των επιβεβλημένων σε εμάς δομών και αντικατάσταση τους από άλλες, σχηματισμένες αμεσοδημοκρατικά από τα κάτω, φτιαγμένες για να εξυπηρετούν αποκλειστικά εμάς.
- Ένα ιστορικό παράδειγμα νικηφόρου αγώνα.
Constant, Σκιτσο για την Νέα Βαβυλωνία “Όσο κρίσιμες και αν είναι η κατάσταση και οι συνθήκες στις οποίες βρίσκεσαι, μην απελπίζεσαι διόλου. Στις περιστάσεις όπου πρέπει να φοβάσαι τα πάντα, μη φοβάσαι τίποτα. Όταν σε περιτριγυρίζουν κάθε λογής κίνδυνοι, μη φοβάσαι κανέναν. Όταν δεν έχεις καμία ελπίδα σωτηρίας, να υπολογίζεις σε πολλές. Όταν αιφνιδιάζεσαι, να αιφνιδιάζεις τον ίδιο τον εχθρό.”
Σουν τσε, Η τέχνη του πολέμου
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ :
-Άμεση απόσυρση ολόκληρου του προσχεδίου νόμου της Διαμαντοπούλου
-Καμία συμμετοχή της σχολής μας στον στημένο διάλογο με το υπουργείο
-Κατάληψη της σχολής από Τετάρτη 8/12 εως Πέμπτη 16/12
-Νέα Γενική συνέλευση την Πέμπτη 16/12 2:00 μμ
-Συμμετοχή στην πορεία το Σάββατο 11/12 στην σύνοδο των Πρυτάνεων στο
Λαύριο
-Συμμετοχή στην πορεία τετάρτη 15/12 ημέρα πανεργατικής απεργίας
-Συντονισμός με εργατικες-φοιτητικές-μαθητικές συνελεύσεις των οποίων οι αποφάσεις κινουνται σε αγωνιστικό πλαίσιο.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΑΣΚΤ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου